امید است این دید گاه که اغلب از قوّه به فعل درآمده است، در باره ی میهن ما ومردمش مصداق پیدا کند و نیا خاک ما از رهگذر سی وهشت سال بی کفایتی ولایتمداران رژیم اسلامی دچار آسیب جبران نا پذیر نشود وسر وسامانی بگیرد.
آنچه که تاریخ گواهی می دهد از جمله این است که گوشهای دیکتاتورنمی شنود، اما تا بخواهید زبانش کار می کند! تاریخ موارد بسیاری ازتکرارحماقت ویااشتباه خود کامگان را ارائه می دهد،اما آنان زمانی از خواب غفلت بیدار می شوند که بسیار دیرشده باشد.
روزیکه سربازان امریکا صدام حسین را مضطرب وبا ریش بلنداز چاله ای بیرون می کشیدند، یقیناً به یادش آمد که در انتخابات سال گذشته 98/99 مردم عراق به او رأی داده بودند! واو با چنین رایی می پنداشت که مردم عراق پشتیبان اویند، بیاد آن روزی افتاد که با قدرت تمام حسن البکررییس جمهور وقت عراق را با کودتایی بر کنار وخودجای او نشست وچه کباده کشی ها که نکرد، همه در برابرش کُرنش می کردند واو مست از باده ی غرور شده بود، می خواست رویداد قادسیّه را در ایران تکرار کند، سرزمین کویت را تصرف کرد و چه کرّ وفری می کرد، از شدّت شادمانی وتکبّر از پیروزی های خود، تیر به هوا می کرد ودر برابر برخی از دولتهای منطقه شاخ وشانه می کشید، به فلسطینی ها کمک مالی برای ایستادگی در برابر اسراییل می کرد وهر چه شورای امنیّت سازمان ملل بر علیۀ دولت اوقطعنامه صادر می کرد به خرجش نمی رفت، هر قدر اورا تحریم کردند، بازهم ازلجاجت ویک دندگی دست نمی کشید، زمانی به خود آمد که دیگر خیلی دیر شده بود وبالاخره خود جانش وکشور عراق امنیّت واعتبارش را به خاطر بی کفایتی اواز دست داد و هیچکس ازمیلیونها مجیز گویانش به کمک ومراقبت ازاو نیامدند وحتا مخفیگاهش را عراقی ها به آگاهی ارتش امریکا رساندند.
معمّر قذافی در لیبی، که دیدیم چه بر سر او وخانواده اش آمد! هیتلر در آلمان، موسولینی در ایتالیا، بشار اسد در سوریه، چائو شیسکودر رومانی، توجوهید کی نخست وزیردیکتاتور وجنگ طلب ژاپن در جنگ جهانی دوم که کارش به خود کشی کشید وهمچنین سران ورهبران دولت شوروی که به خاطراستبداد، ودخالت در امور سایر کشورها، و صرف هزینه های کمرشکن، به قصد گسترش مرام کمونیستی، نه تنها ناگزیر به سقوط شدند، بلکه پانزده کشور از پیکر آن خارج شدند واستقلال یافتند.
آن زمان که سلطان محمد خوارزمشاه، شاه پر قدرت وپُر نفوذ خوارزمشاهیان، با حالی نزاردر پی شکست از قوای چنگیز مغول به جزیره ی آبسگون پناه برده بود، برغروربیجا وبی موردش چه لعنت ها که نفرستاد که ایکاش در برابر پیشنهاد چنگیزبرای برقراری روابط دوستانه وبازرگانی، دست دوستی دراز می کرد وحاکم اُترار رابه خاطر کشتن نمایندگان اعزامی چنگیز، مجازات می کرد.
جناب رهبر یقیناً جمال عبدالناصر، رییس جمهوری پیشین مصر ورَجَز خوانی های اورا بر علیۀ اسراییل به یاددارند، او با آنکه محبوبیّت بسیار زیادی بین اعراب داشت ودولتهای عربی نیز پشتیبان او بودند، باآنهمه امتیاز وسخنرانیهای آتشین وجنگجویانه اش بر علیۀ دولت اسراییل که حتا با تحقیرخطاب به آن دولت گفته بود: «اهلاً وسهلاً»، در جنگی که در سال 1967بین مصر واردن وسوریه با اسرا ییل به هدف نابود کردن آن دولت ازروی کره ی زمین در گرفته بود، آنچنان خود ومتفقینش ظرف شش روز متحمل شکست فاحش شدند که مصرنه تنها تمامی سرزمین شبه جزیره ی سینا را از دست داد، بلکه از روی نا پختگی وعدم هوشیاری ناصر، خسارات مالی وجانی وحیثیّتی زیادی برآن کشور ومردمش تحمیل شد وآخرالامرچندی نگذشت که ناصر از شدت تأثّر با عارضۀ سکته در گذشت (کشوراردن بیت المقدس وسوریه بلندی های جولان را از دست داد وفلسطینی ها آواره تر شدند)، گفتنی است که درآن زمان دولت اسراییل هنوز به سلاح اتمی مُجهّز نبود.
جناب رهبر، به آنچه که اشاره شد، قصّۀ حسین کُرد شبستری نیست، واقعیّت های تاریخی است، مکتبی است راهنما برای حکومتگران وصاحبان قدرت واشاره به حکم قطعی تاریخ، اگر اندکی هوشیاری وخیر خواهی نسبت به مردم ایران وسرزمین ایران داشتید، به جای کبّاده کشی ها ورَجَز خوانیهای توخالی ولی تحریک آمیز، با هوشیاری مراقب دسیسه های اسراییل دراغوای برخی ازمردم نا آگاه دردرون اقوام ایرانی می شدید وبه جای بگیر وبه بند وفشار، راه مهربانی ودوستی با آنان را در پیش می گرفتید وپولهای بیت المال را به جای ریختن به شکمهای سیری ناپذیر حماس وحزب الله وحوثی ها ووو- برای بهبود شرایط زندگی هم میهنان تان هزینه می کردید، دریغ که دیکتاتور ها وخود کامگان همواره دیر از خواب غفلت بیدار می شوند! در این باره مثال فراوانی داریم که به مصداق مُشت نمونه ی خروار، به همین مختصراکتفا می کنیم.
آری به حکم تاریخ چنین خواهد بودآخر وعاقبت رهبرو رژیم او که نه گوشش از آنچه که به او توصیه می شود می شنود ونه قلب مهربان ورئوفی دارد، مگرمرگ طبیعی بداد او برسد، با همه ی این حال گور ولایتمداران جنایتکار نیز در امان نخواهد بود، چرا که این کار ابتدا از سوی همین ولایتمداران با تخریب آرامگاه رضا شاه بزرگ وناصرالدین شاه و بسیاری از آرامگاه های دیگر، بدعت وبد آموزی شد.
خامنه ای حتا گوش به آقای میر دامادی، دایی ووصلۀ تن خود نمی دهد، در یو تیوب خواهید دید که این شخص چه دل چرکینی از رفتار واعمال خواهر زاده اش نسبت به مردم بیگناه ایران وسر نوشت ایران دارد، به او توصیه می کند تا دیر نشده به جبران مافات به پردازد.
تاریخ نه چندان دوررا ورق می زنیم، هیتلرهیچگاه قصد جنگ با امریکا را نداشت، اما امریکا به پشتیبانی ازانگلیس وفرانسه وروسیه شوروی، در جنگ جهانی دوم وارد کارزار شد وبا قدرت نظامی ومالی که داشت، موجب پیروزی دولتهای نامبرده گردید واز کشور آلمان خرابه ای بیش نماند ومردم آن دچار تنگدستی ومصیبت های فراوان شدند، سهل است که کشور آلمان به دوبخش تقسیم گردید.
اگرچه دولت ژاپن خود در جنگ با امریکا مُقدِم شده بود، اما دولت امریکا با ریختن بمبهای اتمی در دوشهر بزرگ ژاپن فاجعه ای را از برای مردم بی گناه آن کشور به وجود آورد، که نه تنها قلب مردم آن سرزمین را به درد آورد، بلکه بسیاری از مردم فرهیخته ی جهان به تقبیح آن پرداختند.
با همه ی این احوال از آنجا که دولتمردان این دوسرزمین، پس از جنگ انسانهای فهیم ودور اندیش بودند، نه تنها به امریکا فحش وناسزا ومرگ بر نگفتند، بلکه برای بازسازی کشورشان به راه دوستی با امریکا رفتند ونتیجه آن شد که این دوکشور از بابت پیشرفت صنعت، جزءِ هفت کشور صنعتی جهان واز نظر اقتصاد مقام والایی را کسب کرده اند وطوق عبودیّت امریکارا هم بر گردن ندارند.
با آنهمه جنایاتی که دولت امریکا در ویتنام مرتکب گردید، دولتمردان هوشیار ومیهن دوست آن کشور، به جای مرگ بر امریکا گفتن وفحش وناسزا دادن وازدیوار سفارتخانه اش بالا رفتن، دست دوستی با دشمن خود دراز کردند وبا کمک امریکا خرابه های جنگ را مرمّـت واقتصاد خودرا رونق بخشیدند واز این راه گامهای مفیدی از برای مردمشان برداشتند.
وقتی میگوییم که خامنه ای تاریخ نخوانده است، بی جهت نیست، مگر هردولتی که با امریکا رابطه دارد، نوکرآن دولت است؟ این چه تفکّر بی معنی است!؟ دولت امریکا هنوز در انگلستان وایتالیا وآلمان وچند کشور دیگر اروپایی، پایگاه نظامی دارد، دررژیم گذشته دولت امریکا پایگاه نظامی در ایران نداشت، اگر به وجود مستشاران نظامی اشاره می شود، بدیهی است که سلاح های خریداری از آن دولت، نیاز به آموزش داشت، همانگونه که در حکومت جمهوری اسلامی مستشاران روسی وچینی و کره ی شمالی نه تنها در امور نظامی، بلکه در همه ی امورحضور دارند، اگر شاه به گفته ی مخالفانش عامل ونوکر امریکا بود، کدام احمقی نوکرگوش به فرمانش را ازخانه وکاشانه اش بیرون می کند!؟ مدارک واسناد برپایی انقلاب درایران با کمک مؤثرامریکا وانگلیس وفرانسه وروسیه ولیبی وعربستان واسراییل آنقدر زیاد ودر دسترس است که جای انکارندارد.
آقای خامنه ای این دشمنی ها ودشنام دادن ها وقطع رابطه با آن دولت کردن ژست ظاهری شماست، تا اینکه در درجۀ نخست لکّه ی بر سر کار آوردن تان را توسط آن دولت به پوشانید ودر درجۀ دوم اینکه دریافته اید تا زمانیکه رفتار وتهدیدهای شما در منطقه برقراراست، محال است که دولتهای سودا گر انواع واقسام سلاح ها، چنان چشمه ی سود آوری را کور کنند، مگر اینکه منطقه از انواع سلاح ها اشباع و وچمچه به تهِ دیگِ مالی خریداران بخورد، اگربه جز این بود شما می توانستید ضمن بر قرارکردن روابط سیاسی با آن دولت، از او اسلحه نخرید و مستشاراز هر بابت مطالبه نکنید، روابط اقتصادی با امریکا لااقل این مزایا را داشت که ملت ایران به خاطر تحریم ها دچار تنگدستی وفحشا وفروش اعضای بدن وکودکان شان وقاچاق دوشیزگان وبانوان به خارج از کشورو معتاد وحاشیه نشینی چند میلیونی نشوند، وکارخانه ها یکی پس از دیگری بسته وکارگران گروه گروه از کار بیکار نگردند وناوگان هوایی ایران گرفتار نا بسامانی ها وسقوط نشود، به این می گویند رهبری شایسته وفهیم، نه رهبری شما، که کارتان دراین بیست وهشت سال شده فحش وناسزا دادن به این دولت وآن دولت وبیت المال رادرراه امیال پوچ شخصی تان به بیگانگان دادن وهل من مُبارز طلبیدن،آنهم با هزاران درد بی درمان واختلافات درونی که با رهبری نا خردمندانه ی شما برای مُلک وملت به وجود آورده اید، به دوست تان دولت روسیه نگاه کنید، باهمه ی دشمنی ها وکدورتهایی که ازبابت تحریم واختلافات سیاسی بین او ودولت امریکا وچند دولت اروپایی هست، با آن دولتها قطع رابطۀ سیاسی نکرده است، لذا تداوم قطع رابطه با امریکا نشان از نگرانی های شما از مُنجسم نبودن ومتزلزل بودن شرایط واوضاع داخلی تان دارد، نه از موضع قدرت شما.
اگر اندکی خرد وهوشیاری در وجود شما بود، با یک نگاه جدّی به نتیجۀ انتخابات، متوجّه می شدید که 24 میلیون تن به خاطر لج با شما، به جای کاندیدای شما (ابراهیم رییسی جنایتکار) به شیخ حسن روحانی که ظاهراً رفتار تحمل پذیر تری از خود به مردم نشان داده است، روی آوردند و به موجب آماری که رسانه های داخلی ارائه داده اند19 الی 20 میلیون تن ازرفتن به پای صندوقهای رأی خودداری کرده اند که مجموعاً چهل وسه یا چهل وچهار میلیون تن، یعنی بیش از نیمی از مردم واجد رأی دادن، به شما و کاندیدای شما، نه گفتند، که اگر گوش شنوا ویا اندک هوشیاری در شما بود طنین این زنگ هُشدار دهنده را می شنیدید وبه چاره جویی می پرداختید،هیهات.
گاه می اندیشم که چه بهتر خواهد بود که جناب رهبر به همین نحو که تا کنون رفتار کرده است، ادامه دهد، تا با رواج بیشتر فساد و اختلاسها وبالا کشیدن دار وندار مردم دست به دهان وبحرانهای سیاسی واقتصادی واجتماعی ووو - باشد به حکم تاریخ نوید فرجی باشد، چرا که: « تا پریشان نشود، کار به سامان نرسد».
ک – ر. 30 جون 2017 از ایمیل های رسیده
