شاهزاده رضا پهلوی در اکتبر سال 1960 دیده به جهان گشود. او در حالی که هنوز هفت سال از عمرش نگذشته بود، به عنوان ولیعهد ایران تعیین شد و تا سال 1979 یعنی زمان پیروزی انقلاب ایران به رهبری آیت الله خمینی رسما در این مقام باقی ماند.
شاهزاده پهلوی از دانشگاهی در آمریکا در رشته خلبانی فارغ التحصل شد اما وی بر خلاف تحصیلات علمی، به فعالیت سیاسی علیه با رژیم جمهوری اسلامی ایران که قدرت را در سال 1979 از خانواده اش گرفته بود، پرداخت.
فرزند شاه ایران، پس از پیروزی انقلاب ایران، مجبور به ترک وطن و زندگی در آمریکا شد. وی از زندگی مشترک با همسرش یاسمین دارای سه دختر به نام های نور، ایمان و فرح است.
شاهزاده رضا پهلوی در اغلب گفتگوها و سخنرانی‌هایش، بر دمکراسی و آزادی پس از سرنگونی رژیم کنونی ایران تاکید دارد. وی به این منظور در آوریل 2013 تشکلی سیاسی به نام شورای ملی ایران تاسیس کرد و پس از مدتی به عنوان سخنگوی رسمی آن تعیین شد.
مشروح گفتگوی سایت العربیه.نت با شاهزاده رضا پهلوی:
شما خود را چگونه برای نسل جدید جهان عرب به ویژه جوانان عرب که شناخت کافی از شما ندارند، معرفی می کنید؟
من از روز نخست که مسئولیت تاریخی خود را در راستای مبارزه با رژیم حاکم ایران پذیرفتم، اولین گام را در ایفای نقش سیاسی خود برداشتم. در این مدت چند کتاب نوشتم که به خوبی بیانگر دیدگاه من درباره ایران آینده است.
تنها هدفم رسیدن به شرایطی است که هم میهنانم بتوانند در یک فضای امن و به دور از خفقان برای دستیابی به حق حاکمیت خود تصمیم بگیرند.
من از ابتدا به خوبی میدانستم که به زودی مردم ایران به ماهیت این انقلاب و رژیم برخاسته از آن آگاهی خواهند یافت که این انقلاب یک خدعه و نیرنگ بیش نبوده و در پی چاره برای رهایی بر خواهند خواست.
من معتقدم که تنها راه سعادت و پیشرفت هر جامعه، برخورداری از دانش کافی و آگاهی از حقوق فردی خویش است. خوشبختانه در این راستا نسل امروز ایران به این درجه از بینش و آگاهی لازم رسیده‌ا و ایران را از این مهلکه نجات خواهند داد.
آیا شما خود را وارث سلطنت و در نتیجه وراث تاج و تخت آخرین شاه ایران می‌دانید؟ صریح‌تر به پرسیم آیا شما خود را شاه آینده ایران می‌دانید؟
همانطور که بارها گفته‌ام تنها هدفم آزادی هم میهنانم است که بتوانند هر چه زودتر بر سرنوشت خود حاکم شوند. حکومت دغدغه امروز من نیست، در فردای آزادی باید دید که مردم چه نوع حکومتی را انتخاب می‌کنند، من به انتخاب آنها احترام می‌گذارم و تسلیم اراده هم میهنانم هستم.
همانگونه که واقف هستید تعدد اثنیکی، زبانی و ملی در بسیاری از کشورهای خاورمیانه بر صحنه فعالیت‌های سیاسی، مدنی و فرهنگی سایه انداخته که کشور بزرگی مانند ایران از قاعده نسبی مستثنی نیست تا چه اندازه با گروه‌های قومی از جمله کردها، ترک‌ها، عرب‌ها و بلوچ‌ها ارتباط دارید؟ چه راه‌حلی برای آینده این تنوع پیشنهاد می‌کنید؟
باور من بر این است که در یک شرایط کاملا دموکراتیک حقوق فردی و اجتماعی کلیه افراد مملکت تامین خواهد شد. همانطور که در خیزش پاسارگاد سالروز کوروش بزرگ شاه ایران به خوبی شاهد حضور همه جانبه طبقات جامعه از گویش‌ها و سنت‌ها و مذاهب مختلف بودیم. این نمایش بیانگر این بود که ایرانیان پایبند و مفتخر به فرهنگ ملی و باستانی خود بوده و در راستای سربلندی و عظمت سرزمین اجدادی خود دوش به دوش یکدیگر متحد و استوار هستند.
شما به خوبی مطلع هستید که بسیاری از کشورهای منطقه از جمله کشورهای عربی، رژیم ایران را به دخالت در امور داخلی و حمایت از شبه‌نظامیان فرقه‌گرا متهم می‌کنند، ایران آینده چگونه می‌تواند اطمینان همسایگان خود را به دست آورد؟
کشور ایران در گذشته همیشه متعهد و پایبند به یک سیاست حسن هم‌جواری و احترام متقابل نسبت به برادران همسایگان خود بوده و از این روش بهره‌مند شده است.
آن‌چه که تغییر کرده حضور رژیم ماجراجوی جمهوری اسلامی است که به منظور دستیابی به اهداف عقیدتی و گسترش نفوذ خود در منطقه، سبب تشنج و نا امنی شده است.
مشکل کشورهای منطقه با رژیم ایران است نه با مردم ایران.
شما بارها با حمله نظامی از خارج و یا عمل مسلحانه در داخل برای سرنگونی رژیم در ایران مخالفت کرده‌اید، در مقابل چه طرح جایگزنی برای ایجاد تغییر و تحول در کشورتان در نظر دارید؟
از طریق حمله نظامی هیچ‌گاه نمی‌توان به یک راه حل دموکراتیک رسید، به همین دلیل من همیشه با چنین روشی مخالف بوده و آن را مردود می‌دانم. من باور دارم از طریق نافرمانی‌های مدنی و خیزش‌های بدون خشونت می‌توان با اراده و استقامت برای کسب خواسته‌های دموکراتیک مردم به نتیجه دلخواه رسید و مملکت را نجات داد.
اگر روزی نظام کنونی حاضر به مذاکره با شما درباره آینده ایران باشد، آیا چنین دعوتی را خواهید پذیرفت؟
این اگر بزرگی است، چون صورت مساله برای ما کاملا روشن است. چنانچه رژیم به همه خواسته‌های دموکراتیک مردم پاسخ مثبت دهد و شرایط لازم برای گذار به یک حکومت مردمی مشهود گردد، در چنین شرایطی می‌توان گفت که مذاکره می‌تواند معنا پیدا کند و بشود به راه حلی برای خروج از این معضل رسید.
آیا حاضر به گفت‌وگو با مخالفان رژیم که برخی از آنها مخالفان شما نیز هستند، هستید؟
من همیشه در دستور کارم از صحبت با مخالفین رژیم ایران کوتاهی نکرده‌ام و بهره هم برده‌ام و در بسیاری از موارد و نشست‌ها شاهد حسن نیت و نزدیکی بین اغلب این مخالفین بوده‌ام.
برخی از کسانی که مدعی هواداری از شما یا سلطنت هستند گفتمانی کم و بیش عرب‌ستیز دارند، این گفتمان در مطبوعات جهان عرب انعکاس داشته در این رابطه چه پیامی برای جهان عرب و نیز هوادارن خود دارید؟
این گفتمان به استثنای بعضی عناصر تندرو هیچ‌گونه جنبه عرب‌ستیزی نداشته بلکه از این طریق نفرت خود را در مخالفت با حکومت دینی که 39 سال است در اسارت آن به سر می‌برند ابراز داشته‌اند.
منبع اصلی . https://farsi.alarabiya.net/fa/iran/2017/05/03/