ناپاکان و پلیدان بر سرزمین پاک ایران چیره شده اند اما این چیرگی دیر پا نخواهد بود.
چنین نبوده و چنین نیز نخواهد ماند…
دیوان و انیران می خواهند ایران را به دوران جهل و جاهلیت بکشانند اما ایرانی ها فرزندان کوروش هستند و راه او را باید ادامه دهند.
از پستی و پلیدی باید بپرهیزند و راستی و پاکی در پیش گیرند.
همانند کوروش همگان را همسان با خود بدانند.
آزاد و آزادمنش باشند.
دوستی و همسایگی و همزیستی را بجویند.
با دیگران مدارا کنند.
حقوق همه انسان ها را به رسمیت بشناسند.
کسی را بر دیگری برتری نباید.
دنیا را به دارالاسلام و دارالکفر تقسیم نکنند.
از خونریزی و جنگ بپرهیزند و با همگان به نیکی رفتار کنند.
آزادی و آزادمنشی شعار همگان باشد.
نیک پنداری و نیک رفتاری چراغ راه همگان باشد.
این سرشت واقعی ایرانیان است و ایران دوستان باید به همین سرشت بازگردند.
یاد روز کوروش کبیر خاری است به چشم آنان است.
چنین ادعا می کنند که دوران کوروش کبیر دوران ستمگری سلاطین بوده است و ادعا می کنند که عدالت واقعی امروز برقرار است.
کوروش هنگامی که بر امپراتوری بابل مسلط شد به همه اقوام و طوایف اعلام کرد که آزاد هستند و می‌توانند به هر کجا که می خواهند بروند و هر آیینی را که می خواهند داشته باشند اما اینها امروز ادعا می کنند که جهان، جهان کفر و اسلام است و اسلام هرگز نباید صلح کند و کنار بیاید. روح الله خمینی گفته بود که صلح با کفار دین ما نیست و گفته بود جهاد کنید و شهید شوید که شهیدان را پروردگار عالم پاداش بسیار دارد.
خیر این آیین ایرانیان نبوده و نیست…
هر چه زمان می گذرد ایرانی ها به دوران کوروش کبیر نزدیک و نزدیک تر می شوند.
تخت جمشید و پاسارگاد به عنوان نمونه های تمدن باستان ایران و نمونه هایی که همگان به آن افتخار می‌کند در می آیند.
ایرانی ها در سال‌های گذشته با گرد آمدن در پاسارگاد و در کنار آرامگاه کوروش بیان کردند که این حکومت را نمی خواهند.
ایرانی می خواهد به دوران تمدن اهورایی خود بازگردد.
ایرانی می‌خواهد در سراسر جهان خوشنام باشد.
اما امسال حکومت بیشترین تلاش خود را کرد که این مراسم و این همایش ها دیگر برگزار نشود.
شاید به صورت ظاهر موفق شد اما اندیشه و کردار مردم ایران را نمی تواند تغییر دهد.
ملت یهود خود را سپاسگزار کوروش کبیر دانسته و می‌داند…
در کتاب مقدس یهود از کوروش به عنوان مسیح خداوند یا مشیا نام برده شده است.
منجی عالم و منجی یهودیان…
و در تورات مقدس یهودیان آمده است که پروردگار دروازه‌ها را به روی این منجی: کوروش کبیر می گشاید و هر جا گام گذارد پیروزمند خواهد بود.
در کتاب مقدس یهودیان هرگز از هیچ فرمانروای خارجی این چنین تجلیل نشده است.
کوروش در دورانی عدل و عدالت و انصاف و انسانیت را برقرار ساخت که دیگر فرمانروایان افرادی جنایتکار بودند و خون دیگران را می ریختند و به جان کسی رحم نمی کردند.
مردان را می کشتند و زنان را مورد تجاوز قرار می دادند و آنان را کنیز خود می‌کردند و کودکانشان را به بردگی می فروختند.
این بود دورانی که کوروش کبیر پدیدار آمد و اندیشه و کردار خود را نمونه جهان ساخت.
ایرانی وطن پرست در ترویج این اندیشه های کوروش میکوشد و خواهد کوشید.
و حکومت با همه توان خویش می کوشد که از آن جلوگیری کند اما آنها در تلاشی بیش از چهار دهه نتوانستند و نخواهند توانست که میراث فرهنگی و تاریخ پر افتخار باستانی ایران را محو و نابود کنند.
همانگونه که خیال باطل آنها در محو اسرائیل به سنگ خورده و می خورد…
انیران و ناپاکانی که چهار دهه پیش بر این سرزمین پاک مسلط شدند آن را به کانون دزدی و ستیز و دروغ پردازی و کینه ورزی نسبت به دیگران مبدل ساختند یا می خواهند مبدل سازند اما خودشان به خوبی احساس می کنند که دورانشان رو به پایان است…
شمع وجودشان در حال خاموشی است…
ملت ایران آماده لحظه ای است که بتواند به پا خیزد و این نظام ظلم و ستم را بر اندازد…
ایرانیها در این تلاش از ملت‌های دیگر انتظار کمک دارند.
ایرانیان انتظار دارند که دنیا از مماشات با این حکومت دست بردارد.
دیگر منتظر بازگشت آنها به میز مذاکرات نباشند.
کمتر حکومتی را در جهان می توان یافت که این چنین ستمگر و بی رحم و بی اعتنا به موازین انسانی باشد.
مگر چقدر ایرانی را باید بکشند که دنیا بیدار شود و به این نتیجه برسد که با چنین حکومتی نمی توان مدارا کرد.
به دور و بر ایران نگاه کنید و ببینید که هیچ ذره‌ای و هیچ قطره ای از عدالت و انسانیت دیگر باقی نمانده است…
جوانان را می کشند…
خانواده را دستگیر میکنند و به زنان تجاوز می کنند و می کوشند کودکان را مورد شست و شوی مغزی قرار دهند.
اما جز مزدوران حقوق بگیران آنها کسی را در ایران طرفدار ندارند… قشرهای بزرگی از ملت ایران خواهان برانداختن آنها هستند.
بی تردید چنین حکومتی نمی تواند دوام بیاورد.
در پهنه تاریخ جهان بسیار بودند ظالمان و ستمگرانی که مدتی بر ملتها حکومت کردند اما بر افتادند و لعنت تاریخ برای همیشه بر پیشانی آنها نقش بست و حکومت کنونی در ایران سرنوشتی جز این نمی تواند داشته باشد.
این را خودشان هم خوب احساس می کنند.
چگونه ممکن است ملتی که فرمانروای او در ۲۵۰۰ سال پیش و بیشتر نماد راستین عدالت و انسانیت بوده است امروز بتواند با چنین وضعیتی کنار بیاید؟!
خیر این امکان ندارد…
این پایدار نیست و این نمی ماند…
و ایرانیان برون مرزی در هر نقطه‌ای که زیست میکنند باید بدانند که وظیفه میهن‌پرستانه آنها ترویج افکار کوروش کبیر است.
آنها باید دست همکاری و اتحاد با هم به یکدیگر بدهند که بی آن نمی توان ایران را نجات داد.
تجربه ۴۰ ساله ثابت کرده است که اگر اعتراض ها و همایش ها و تظاهرات و راهپیمایی ها کوچک و کوتاه مدت باشد رژیم به آسانی می تواند بر آن چیره شود اما روزی که همگان در یک لحظه و در تمام کشور و ایرانیان برون مرزی در همه سرزمین ها به پا خیزند و حق خود را بطلبند آنگاه حکومت عاجز و ناتوان خواهد بود و شکست خواهد خورد و از پای در خواهد آمد.
این به سود جهانیان است و بدانند که هنگامی که حکومت کنونی در ایران برافتد و نظامی مردم سالار در این سرزمین پاک قدرت را به دست گیرد آنگاه بسیاری از خطرهای منطقه‌ای و جهانی نیز برطرف خواهد شد این را بدانند و به منافع کوتاه مدت خود نیاندیشند و دست ملت ایران را بگیرند و به آنها کمک کنند که به پا خیزند و بر جهل و جهالت پیروز شوند.
ایران بزرگ و ایران ثروتمند به کشوری فقیر- فرودست و بینوا مبدل شده است.
چگونه چنین چیزی خواهد توانست دوام بیاورد؟!
کوروش سرزمین بابل را به تصرف خود در آورد و به همه مردمان امکان و اجازه داد که از آزادی های فردی برخوردار باشند.
در آن دوران تاریک جهل بشری در ۲۵۰۰ سال پیش…
و امروز در ایران کسی حکومت را به دست دارد که افتخار می کند که جوانان ایرانی را کشت و گفته بود آنان دشمن بودند و در صدور حکم اعدام ها به رژیم و به حکومت و به اسلام و به عدالت خدمت کرده است و باید جایزه صلح نوبل به او اعطا گردد.
این چنین تصوری است که ابراهیم رئیسی در سخنان خود ایجاد می کند. چنین تضادی را ببینید و به حال مردم ایران گریه کنید که چگونه از اوج به حضیض ذلت افتاده‌اند…
این طبیعی نیست و این قابل دوام نیست و این باید تغییر یابد و تغییر خواهد یافت.
هنگامی که مماشات کشورهای جهان را با حکومت ایران می بینیم حکومتی که در راه اتم به سرعت پیش می رود حکومتی که همچنان به تجاوز کاری و دخالت خود در کشورهای دیگر ادامه می‌دهد و حکومتی که به سازمان های ترور کمک مالی و تسلیحاتی می رساند که بکشند و خون بریزند و آشوب به پا کنند ملت‌های جهان و دولتهای دنیا چگونه می‌توانند به مماشات با چنین حکومتی ادامه دهند؟
آیا آنها به فردای روز اندیشیده اند و یا منافع امروز خود را تنها در نظر می گیرند؟
ظاهراً از گفته‌ها و از تلاش‌های آنها چنین برمی آید که از این خطر آگاهی دارند اما هنوز نمی بینیم که به اقدامی دست بزنند و یک اقدام جدی و اقدام عملی که جلوی این خودسری ها و سرکشی ها و فتنه انگیزی ها را بگیرند.
شور و شوقی که بین یهودیان در سراسر جهان در یاد روز کوروش کبیر به وجود آمد نشان می دهد که ایرانی می خواهد به فرهنگ خود و میراث خویش وفادار باشد و تلاشی که حکومت ایران برای جلوگیری از آن در داخل ایران انجام داد نشان آن است که هراس دارند…
اشتباه میکنند آنانی که بر این باورند که با یک حکومت قوی و خطرناک روبرو هستند.
خطرناک هستند اما بسیار ضعیف هستند و ناتوانند و یاوه می‌گویند و رجز می خواند و آن قدرتی را که به آن ادعا می کنند ندارند.
دنیا باید به خود آید…
دنیا باید بداند که ایرانیان فرزندان کوروش هستند و با این حکومت ستمکار هیچگونه همخوانی ندارند…
ایرانی پاک است…
سرزمین ایران پاک است و نیکی و پاکی باید بر پلشتی و پلیدی پیروز شود.
اینگونه باشد…
اورشلیم؛ شنبه ۸ آبان ۱۴۰۰ -۳۰ اکتبر ۲۰۲۱ / برگرفته از :سایت رادیو پیام اسرائیل
